گروت اپوکسی

بررسی اجزای گروت اپوکسی

مخلوطی سه جزئی بر پایه رزین‌های اصلاح شده اپوکسی به همراه دانه بندی مخصوص می‌باشد و با حصول مقاومت فشاری بسیار زیاد ماده مناسبی برای عملیات سنگین مهندسی و نصب ماشین آلات می‌باشد.

با استانداردهای ASTM C658-98 – ASTM C723 -98 – BS 6319 part 1- BS 6319 part 3- BS6319 part 7- BS 6319 part 6 مطابقت دارد.

گروت اپوکسی یکی از انواع گروت می باشد که در ترکیب اجزای خود شامل مواد شیمیایی با خاصیت اپوکسیدی نیز هست. گروت اپوکسی از ترکیب ماستیک اپوکسی، سیلیس دانه بندی شده و هاردنر اپوکسی تشکیل شده است که به منظور پر کردن فضاهای خالی در ساختار سازه های مختلف، پر کردن ترک ها، حفاظت و جلوگیری از خرد شدن، برطرف کردن پستی سطح، تامین چسبندگی و سایر کاربردهای این چنینی به کار می رود.

گروت ها انواع مختلفی دارند. انواع مختلف گروت بر اساس افزودن مواد مختلف به پایه گروت تشکیل می شود. در واقع وجه تمایز گروت هایی که هر یک برای کاری مناسب می باشند، نوع و غلظت مواد به کار رفته در آن است.

گروت سه جزیی اپوکسی که از اختلاط رزین اپوکسی و هاردنر با نوع ویژه‌ای از سنگدانه‌های پر مقاومت بدست می‌آید پس از اختلاط کامل ۳ جزء، مخلوط حالت فیزیکی سیال غلیظ خود متراکم و خودتراز پیدا می‌کند که پس از سخت شدن به جامدی پر مقاومت تبدیل می‌گردد. واکنش اجزاء سازنده گروت اپوکسی از نوع گرمازاست و هوای گرم باعث تسریع زمان گیرش و حصول مقاومت شده و هوای سرد زمان گیرش و روند حصول مقاومت را به تأخیر می‌اندازد.

بهترین دما برای اجرای گروت اپوکسی بین ۵+ الی ۲۵+ درجه سانتیگراد است. سیستم طراحی این ماده به فرمی است که پس از اختلاط کامل ۳ جزء حدود ۲۰ دقیقه زمان برای اجرا وجود دارد و بعد از آن فرآیند ژل شدن و روند حصول مقاومت آغاز می‌گردد.